จากเคอร์ติส โจนส์ สู่ไทเลอร์ มอร์ตัน – อะคาเดมี่ของลิเวอร์พูลกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้งได้อย่างไร – Liverpool FC

เกือบจะเป็นฤดูกาลที่ไม่มีใครเทียบได้และเหลือเชื่อสำหรับลิเวอร์พูล แต่กลับกลายเป็นว่ายอดเยี่ยมมาก และหนึ่งในเสาหลักแห่งความสำเร็จในปี 2022 คืออะคาเดมี่ของสโมสร ซึ่งไม่มีปีที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว

หงส์แดงย้ายฐานฝึกซ้อมจากเมลวู้ดไปยังเคิร์กบีในช่วงกลางปี ​​2020/21 ทำให้เทอมนี้เป็นฤดูกาลแรกเต็มรูปแบบโดยมีทีมรุ่นพี่และเยาวชนรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ในสถานที่เดียวกัน

แน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะวัดผลกระทบใดๆ ของการเคลื่อนไหวดังกล่าว แม้ว่าผู้เล่น โค้ช และทีมงานมักจะอ้างถึงข้อดีเบื้องหลังเป็นแรงบันดาลใจ โอกาส และตัวเตือนถึงงานที่จำเป็นเพื่อไปให้ถึง สูงสุด.

สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ: เยาวชนในการตั้งค่าของสโมสรไม่สามารถเข้าใกล้จุดสุดยอดของฟุตบอลโลกได้ในขณะเดียวกันก็ตระหนักดีว่าพวกเขายังอยู่ไกลแค่ไหน

จากทางเดินหนึ่งไปยังอีกทางเดินหนึ่งมีระยะทางเท่ากันกับฟุตบอลเยาวชนไปจนถึงผู้ชนะรางวัลใหญ่

สิ่งที่ดีคือผู้จัดการคนนี้และกลุ่มโค้ชของเขายังคงเปิดประตูที่ปลายทางเดินนั้นเปิดกว้างต่อไป

เห็นได้ชัดว่า Vitor Matos ยังคงมีบทบาทสำคัญ ไม่ใช่แค่ในการเชื่อมช่องว่างความรู้ระหว่างเยาวชนและโค้ชอาวุโสเท่านั้น แต่ยังได้รับความสนใจมากขึ้นในทีมชุดใหญ่ด้วย

เส้นทางของเขาดูคล้ายกับแนวทางของเป๊ป ลินเดอร์ส ซึ่งหมายความว่าทีมชุดใหญ่จะได้โค้ชอีกคนที่มีความรู้มากมายเกี่ยวกับเยาวชนที่ผลักดันให้เข้าร่วม

อะคาเดมี่มีส่วนในทุกวิถีทางที่จะสามารถจินตนาการถึงฟอร์ม ชัยชนะ และความท้าทายสำหรับถ้วยรางวัลได้ตลอดทั้งปี ตั้งแต่บุคคลที่น่าประทับใจที่สุดในฟุตบอลอังกฤษไปจนถึงผู้ที่เพิ่งเริ่มต้นและหวังว่าจะสร้าง ระดับ.

ที่ปลายสเกลด้านหนึ่ง เทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ เป็นหนึ่งในส่วนที่สำคัญที่สุดของปริศนา พรีเมียร์ลีก และได้รับการเสนอชื่อให้เป็นทีมยอดเยี่ยมประจำฤดูกาลโดยยูฟ่า

อีกด้านหนึ่ง ผู้เล่นแปดคนจากทีมเยาวชนถูกเสนอชื่อบนม้านั่งสำรองโดยไม่ได้ลงสนาม อีกเจ็ดคนลงเล่นแต่แต่ละคนใช้เวลาไม่ถึง 100 นาที ในขณะที่หกคนมีปัจจัยที่สมเหตุสมผลและสำคัญมากในฤดูกาลนี้

โดยรวมแล้ว ผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันการศึกษาได้รับ 8,311 นาทีในสนาม (หรือน้อยกว่า 242 หากเราไม่นับ ไคเด้ กอร์ดอน) ตั้งแต่อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์เป็นผู้เล่นที่ใช้มากที่สุดเป็นอันดับสามของทีมในฤดูกาลนี้ จนถึงการปรากฏตัวย่อยหนึ่งนาทีของเจมส์ นอร์ริสใน เอฟเอคัพ.

วันที่หายไป

เป็นที่น่าสังเกตว่าสถาบันการศึกษาของลิเวอร์พูลมีผลกระทบอย่างยอดเยี่ยมในฤดูกาลที่น่าอัศจรรย์และความสำเร็จหลายครั้งก่อนหน้านี้

สองคู่แข่งสำคัญที่เข้ามาในความคิดในระยะที่ค่อนข้างเร็ว: หนึ่งภายใต้ Klopp หนึ่งภายใต้ Rafa Benitez

หลังจาก แชมเปี้ยนส์ลีก ชัยชนะในปี 2019 รายการโปรแกรมแข่งขันของลิเวอร์พูลได้เพิ่มขึ้นอย่างไม่ลดละและไร้สาระ จบด้วยการไปเยือนคลับ เวิลด์ คัพในเดือนธันวาคม ในวันเดียวกันกับการแข่งขันฟุตบอลถ้วยในประเทศ

ขึ้นสู่ตำแหน่งยู-23 ส่วนใหญ่แล้วรวมถึงบอสด้วย นีล คริตชลีย์.

พวกเขาไม่สามารถชนะได้ทุกครั้งแน่นอน ด้วยความพ่ายแพ้ห้าประตูถึง แอสตัน วิลล่า ใน ลีกคัพ รอบก่อนรองชนะเลิศมาจากรายชื่อผู้เล่นที่มีอายุเฉลี่ยน้อยกว่า 19.5 ปี

กรอไปข้างหน้าสองสามเดือนและก็ 19 ปีและเพียง 182 วัน – และ เคอร์ติส โจนส์-เยาวชนที่ได้รับแรงบันดาลใจจากชัยชนะในวันนั้นกับชรูว์สบิวรีใน เอฟเอคัพ.

แน่นอนว่าไม่มีเครื่องเงิน แต่ความพยายามของพวกเขายังคงรักษาโมเมนตัมได้อย่างต่อเนื่อง และเงินที่เหลือสำหรับสตาร์รุ่นพี่ (และคล็อปป์!) ก็นำไปสู่ถ้วยรางวัล

ดิ พรีเมียร์ลีก เพียงไม่กี่เดือนต่อมา เมื่อลิเวอร์พูลกลายเป็นแชมป์ยุโรป โลก และอังกฤษในช่วงระยะเวลาหนึ่ง

ก่อนหน้านั้น เบนิเตซในปี 2547/05 การต่ออายุและการฟื้นตัวของลิเวอร์พูลทำให้ทีมเยาวชนมีความหวังจำนวนมากได้ลงเล่นทั้งในประเทศและการแข่งขันฟุตบอลถ้วยยุโรป ระหว่างทางไปสู่ชัยชนะที่บ้าคลั่งในอิสตันบูล

จำ Zak Whitbread, Mark Smyth และ David Raven ได้ไหม? จอห์น เวลช์ ลงเล่น 7 นัด? ดาร์เรน พอตเตอร์ ในเรื่อง แชมเปี้ยนส์ลีก รอบคัดเลือก?

พวกเขาเป็นตัวสำรองที่สำคัญในปีนั้น แต่บทบาทที่โดดเด่นยิ่งกว่าคือนีล เมลเลอร์ (16 เกม), สตีเฟ่น วอร์น็อค (30) และแน่นอนทั้งสองตำนาน, สตีเวน เจอร์ราร์ด (43) และเจมี่ คาร์ราเกอร์ (56)

วอร์น็อคเป็นแมนออฟเดอะแมตช์กับเลเวอร์คูเซ่นในรอบน็อคเอาท์ Mellor มีรอยบากหนึ่งของ เหล่านั้น ประตูต่อโอลิมเปียกอส

ทั้งสองเป็นฤดูกาลที่ยิ่งใหญ่ของสโมสร โดยมีส่วนร่วมและสนับสนุนอย่างมากจากสถาบันการศึกษา

เทรนต์ผู้บุกเบิก

แน่นอนว่าคือหมายเลข 66 ของเราที่ส่งผลกระทบมากที่สุดในฤดูกาลนี้

แพ้เพียง 4,234 นาทีเท่านั้น เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค (4,620) และ อลิสซง (4,710) ย้ำความสำคัญของเขาต่อทีมอีกครั้ง – และขนาดของความท้าทายสำหรับคู่แข่งตำแหน่งใด ๆ ซึ่งอธิบาย เนโก้ วิลเลียมส์ สะสมน้อยกว่า 400 นาทีก่อนเปลี่ยนให้ฟูแล่มยืมตัว

อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ลงเล่นเพื่อชัยชนะนับไม่ถ้วน โดยแสดงให้เห็นครั้งแล้วครั้งเล่าว่าแนวคิดของเขาในการเป็น ‘กองหลังที่น่าสงสาร’ นั้นล้าสมัยและตั้งอยู่บนความเขลามากกว่าความเป็นจริง

แต่นอกเหนือจากอเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ เรื่องราวยังมีมากมายและหลากหลาย

โจนส์มีผลงานที่โดดเด่นหลายอย่างในฤดูกาลขึ้นและลง (หรือมากกว่านั้น) – ปอร์โต้และ เบรนท์ฟอร์ด นึกถึง – ในขณะที่ Caiomhin Kelleher เก่งใน ลีกคัพ ทำหน้าที่เท่าที่สมควรได้รับตำแหน่งในเวมบลีย์และได้เหรียญรางวัล หลังจากการเตะจุดโทษของเขาเอง

Kelleher ไม่ได้เล่นเกินเดือนธันวาคมยกเว้นใน เอฟเอคัพแต่ไม่ควรลืมว่าในช่วงฤดูหนาวที่มืดมิดที่สุด ไทเลอร์ มอร์ตันมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งเมื่อตำแหน่งกองกลางถูกทำลาย และเขาผ่านทุกความท้าทายได้อย่างน่าประทับใจ

จากนั้นก็มีช่วงเวลาที่น่าจดจำในซาน ซิโร เมื่อบัณฑิตจากสถาบันการศึกษาไม่น้อยกว่า 5 คนลงเล่นให้หงส์แดงขณะที่ลิเวอร์พูลเอาชนะเอซี มิลาน

ที่สำคัญไม่มีใครในห้าคนนั้นคืออเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ โจนส์ หรือเคลเลเฮอร์

ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าหงส์แดงไม่ได้เป็นเพียงทีมที่สามารถเอาชนะผู้เก่งที่สุดในโลกได้ แต่ยังทำในลักษณะที่ทั้งการรับสมัครพวกเขาเป็นสิ่งที่น่าอิจฉาในกีฬาทั้งหมด ดังนั้นพวกเขาจึงควรมุ่งมั่นที่จะผลิตและฝึกสอนดาวรุ่ง .

ยังคงมีพื้นที่สำหรับการปรับปรุงแน่นอน

อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์เป็นแบบครั้งเดียว แต่คนอื่นๆ สามารถเล่นและบังคับตัวเองได้อย่างแน่นอน ตัวอย่างเช่น การมีส่วนร่วมในระดับโจนส์ในฤดูกาลที่จะมาถึง ช่วยเพิ่มความลึกในทีมของลิเวอร์พูลโดยไม่จำเป็นต้องเซ็นสัญญาเพิ่มเติม

ซึ่งจะช่วยยกระดับผลงานโดยรวมในระดับทีมชุดใหญ่ของกลุ่มเยาวชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในลีก

เส้นทางจากอะคาเดมี่สู่แอนฟิลด์ยังคงเปิดกว้างและยินดีต้อนรับผู้ดีเพียงพอ และตั้งใจแน่วแน่พอที่จะรับมัน